Po pięknych słowach „Desideraty”, dzisiejszy dzień przyniósł ze sobą refleksję nad sobą. W patrzeniu na rozkwitające pąki kwiatów jabłoni, w słuchaniu szumu strug deszczu, w obserwowaniu pracującej mrówki, w poszukiwaniu na niebie choćby skrawka tęczy po minionej burzy… wsłuchuję się w siebie… i docieram do zakamarków mojej duszy… oddycham, słucham, czuję… i znajduję siebie… i wiem, że jestem tu i jestem teraz... A Ty?
„Bardzo często człowiek dzisiejszy jest bierny w stosunku
do samego siebie, bo też nie ma czasu albo też nie umie się zatrzymać,
popatrzeć na siebie, żeby zdać sobie sprawę z samego siebie…” (MICHEL QUOIST)
Tu i teraz to najtrudniejsze w odmianie "ja",a droga "po siebie"to najdalsza wyprawa. Na szczęście jeszcze niejedna burza przed nami,po której mozna szukać tęczy,niejedna mrowka przy pracy,na która sie mozna zagapic i niejeden deszcz,w ktory sie mozna wsluchać
OdpowiedzUsuńTo prawda, że i trudno, i daleko czasem. Ale w końcu droga wgłąb siebie to cel naszej ziemskiej podróży :) Dlatego tyle jeszcze przed nami *)
OdpowiedzUsuń